Hoe ga je om met heftige dossiers? Inclusief heftige foto’s en video’s? Fragment uit H41 van mijn boek (link in bio).
“Inmiddels heb ik geleerd om een bepaalde knop om te zetten. Dat doe ik door mij steeds bewust te zijn van wat mijn rol is als advocaat, en met die blik ieder dossier en iedere foto te bekijken.
Zo heb ik een keer een cliënt bijgestaan die verdachte was in een lelijke kopschopzaak. Samen met een stel andere jongens zou hij een politieman op zijn hoofd hebben getrapt, ten gevolge waarvan deze politieman een flinke hersenschudding had opgelopen. Omdat het incident in uitgaansgebied had plaatsgevonden, waren er overal camera’s en was de vechtpartij vanuit verschillende hoeken vastgelegd. Mijn taak als advocaat is dan om te bestuderen of er voldoende bewijs is tegen mijn cliënt. Heeft hij een trap uitgedeeld of niet? Daarvoor moet ik dus verschillende beelden bekijken van iemand die wordt getackeld en op zijn hoofd wordt geschopt. Als ik die beelden zou bekijken met gedachten over hoeveel pijn dat wel niet gedaan moet hebben, dan kan ik mij niet focussen op mijn taak.
Ik moet de beelden dus heel objectief bekijken. Waar staat mijn cliënt? Waar zijn de schoenen van mijn cliënt? Welke bewegingen maken die schoenen? Is zichtbaar dat die schoenen iets raken? Enzovoort. Die knop moet om, anders kan ik mijn werk niet doen.
Dit is niet iets wat je tijdens de studie leert. Ik ken advocaten die er in de praktijk achter zijn gekomen dat ze dit eigenlijk helemaal niet willen of kunnen doen. Zij kregen een soort gewetenswroeging. Ik kan er alleen maar respect voor opbrengen als je zoiets aan jezelf durft toe te geven. Je houdt dit werk niet vol als je je continu afvraagt hoe het voor een slachtoffer moet zijn geweest. Kun je die knop niet omzetten, dan moet je er ook vooral mee stoppen. Je cliënt krijgt anders niet de beste verdediging en dat is niet wenselijk.”
H41 heet ‘Gossip Girl’. Omdat de ‘grap’ is dat wanneer ik thuis ben ik helemaal niets meer te maken wil hebben met beeldmateriaal zoals hierboven beschreven. Overdag een moordzaak, ’s avonds ‘Emily in Paris’. Heerlijk.
