Let’s talk money

Let’s talk money🤑! Hierbij een fragment uit mijn boek:

“Ik loop met Yuri richting de supermarkt. In de verte zie ik hem in de straat: Iwan. Een cliënt in het wild, en eentje die druk aan het gebaren is ook. Hij komt nog net niet naar me toegerend (Iwan is niet het type om te rennen) maar loopt wel enthousiast onze richting uit.

Yuri kijkt me vragend aan en ik antwoord met mijn ogen: ja die ken ik en nee zeg maar niks.

‘Leonie!’ roept Iwan uit.
‘Hoi hoi,’ zeg ik terug. Ik wil zijn naam niet noemen waar Yuri bij staat; dat vind ik niet netjes.

‘Ja, ik zag je lopen…’ begint Iwan, ‘en ik bedacht me dat ik jouw factuur nog moet betalen! Zal ik dat nu gelijk even doen? Dan hebben we dat gefixt.’

Ik begin keihard te lachen en vraag of hij serieus bedoeld te zeggen dat hij hier ter plekke zijn factuur even cash wil voldoen. Iwan is de kwaadste niet en begint ook te lachen (vermoedelijk omdat ik ook moet lachen – een minuut geleden was hij nog bloedserieus) en legt uit een praktische jongen te zijn. Ik leg op mijn beurt uit dat ik hier a) op mijn dooie gemak in m’n chill-outfit naar de supermarkt loop, b) dus vrij ben, en c) ik geen contant geld aanneem, en zeker niet op straat.

‘Oké prima, Leonie, dan regel ik wel iets anders!’
Iwan draait zich vrolijk om en hoofdschuddend lopen Yuri en ik verder richting de supermarkt.”

Hoe zit het nu ook alweer precies met het aannemen van contant geld? Mogen wij advocaten dat nu wel of niet?🤨

In principe zijn de regels zijn helemaal niet zo ingewikkeld. Uit de Verordening op de advocatuur blijkt dat een advocaat zijn of haar betalingen ‘slechts giraal’ aanvaardt, tenzij ‘er feiten en omstandigheden zijn die dat [een betaling in contanten] rechtvaardigen’. Maar ook dan enkel tot een maximum van € 5000 per zaak of per jaar per cliënt. Indien het gaat om een hogere betaling, dan dient de advocaat daarover in overleg te treden met de deken, een soort ‘hoofdadvocaat’ die toezicht houdt op andere advocaten.

Wat vind jij? Goede regeling of niet?🤷🏼‍♀️